ലോഗന്റെ പക്ഷികൾ

ബ്രിട്ടീഷ് അധിനിവേശ സമയത്ത് മലബാർ ജില്ലയുടെ കലക്ടർ, മജിസ്ട്രേറ്റ് എന്നിവ ഉൾപ്പെടെയുള്ള വ്യത്യസ്ത ചുമതലകൾ വഹിച്ചിരുന്ന വ്യക്തിയായിരുന്നു വില്യം ലോഗൻ. അദ്ദേഹം രചിച്ച 'മലബാർ മാനുവൽ; കേരളത്തിന്റെയും പ്രത്യേകിച്ച് മലബാറിന്റെയും സമഗ്രമായ ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ച് ലഭ്യമായ ഏറ്റവും പ്രമുഖമായ ഗ്രന്ഥമാണ്. 1887 ലാണ് ഇത് പുറത്തിറങ്ങുന്നത്. ചരിത്രത്തോടൊപ്പം പ്രദേശത്തെ ജനങ്ങളും ഭൂമിശാസ്ത്രവും സംസ്കാരവും ഭരണപരമായ ആവശ്യത്തിനായുള്ള സ്ഥിതിവിവരകണക്കുകളും എല്ലാം അതിന്റെ വിഷയമായിത്തീരുന്നുണ്ട്.  'മലബാർമാനുവലി'ന്റെ ഒന്നാമത്തെയും രണ്ടാമത്തെയും വാല്യങ്ങളിൽ അന്നത്തെ മലബാർ പ്രദേശങ്ങളിൽ സാധാരണയായി കണ്ടുവരുന്ന സസ്യങ്ങളെക്കുറിച്ചും ജന്തുക്കളെക്കുറിച്ചും സംക്ഷിപ്തരൂപത്തിലുള്ള വിവരങ്ങൾ കാണാം. രണ്ടാം വാല്യത്തിൽ  അന്നു കണ്ടു വന്നിരുന്ന സസ്യങ്ങളുടെയും പക്ഷികളുടെയും ചിത്രശലഭങ്ങളുടെയും ചെക്ക് ലിസ്റ്റുകളും നൽകിയിട്ടുണ്ട്. താരതമ്യേന വിശാലമായ ഈ പ്രദേശങ്ങളിൽ അന്നുണ്ടായിരുന്ന സസ്യ-ജന്തു ജാലങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഏകദേശ ധാരണ ലഭിക്കാൻ ഇത് സഹായകമാണ്. നൂറ്റിമുപ്പതിൽപ്പരം വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം ഇന്ന് അത്തരം ജീവജാലങ്ങളുടെ സാന്നിധ്യത്തിലുണ്ടായ വ്യത്യാസങ്ങൾ അന്വേഷിക്കുന്നത് കൗതുകകരമായിരിക്കും. 'മലബാ‍ർ മാനുവലി'ൽ സസ്യ-ജന്തു വിഭാഗങ്ങളെക്കുറിച്ച് വിവരിച്ചിരിക്കുന്ന ഭാഗത്ത് പക്ഷികളെക്കുറിച്ചു പരാമർശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള വിവരങ്ങളന്വേഷിക്കുകയാണ് ഈ കുറിപ്പിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം.

'ലോഗന്റെ പക്ഷികൾ' എന്ന ഈ കുറിപ്പിന്റെ തലക്കെട്ട് അൽപം തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കുന്നതാണ്. മലബാർ മാനുവലിലെ മറ്റ് ലേഖനങ്ങളുടെയും വിവരണങ്ങളുടെയും കാര്യത്തിലെന്നപോലെ അതിലുള്ള എല്ലാ രചനകളുടെയും എഴുത്തുകാരൻ വില്യം ലോഗനല്ല തന്നെ. നാട്ടുകാരും ബ്രിട്ടീഷുകാരുമായ കഴിവുറ്റ വലിയ ഒരു ഉദ്യോഗസ്ഥവൃന്ദം ലോഗന്റെ സഹായികളായി ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ ബൃഹത് പുസ്തകത്തിനു വേണ്ട വിവരങ്ങളുടെ ശേഖരണത്തിലും സമാഹരണത്തിലും അവരുടെ സഹായം അദ്ദേഹത്തിനു ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. പുസ്തത്തിന്റെ പല ഭാഗങ്ങളും അവരിൽ ചിലർ എഴുതിയതാണെന്ന് അതതിടങ്ങളിൽ സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. അന്നത്തെ മലബാർ ഡിസ്ട്രിക്റ്റ് ഫോറസ്റ്റ് ഓഫീസറായ റോഡ്സ് മോർഗൻ(Rhodes Morgan )  ആണ് മലബാറിലെ സസ്യ-ജന്തുസഞ്ചയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ലേഖനം തയ്യാറാക്കിയിരിക്കുന്നത്. മോർഗൻ ലണ്ടനിലെ സുവോളജിക്കൽ സൊസൈറ്റിയുടെ ഫെലോയും ബ്രിട്ടീഷ് പക്ഷിനിരീക്ഷകരുടെ സംഘടനയിൽ അംഗവുമാണ് എന്ന് ലേഖനാരംഭത്തിൽ സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. റോഡ്സ് മോർഗനെക്കുറിച്ച് മറ്റ് വിവരങ്ങളൊന്നും ലഭ്യമല്ല. എന്തായാലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ എഴുത്തിന്റെ ശൈലിയും ആഴവും പരപ്പും സൂചിപ്പിക്കുന്നത് പ്രകൃതി നിരീക്ഷണത്തിലും ബന്ധപ്പെട്ട മേഖലകളിലും ഒരു വിദഗ്ദ്ധനായിരുന്നു അദ്ദേഹം എന്നാണ്.

അവതരണ രീതിയിലുള്ള പ്രത്യേകതകൊണ്ടാണ് മലബാർ മാനുവലിലെ മറ്റുള്ള ലേഖനങ്ങളിൽ നിന്നും മുപ്പതോളം പേജുകളുള്ള ഈ ഭാഗം വ്യത്യസ്തമാകുന്നത്. നാലഞ്ച് ദിവസം കാട്ടിലൂടെ നടത്തിയ ഒരു പ്രകൃതി നിരീക്ഷണത്തിന്റെ യാത്രാ വിവരണക്കുറിപ്പാണ് ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്. യാത്രയ്ക്കിടയിൽ മുന്നിലെത്തുന്ന വലുതും ചെറുതുമായ സസ്യങ്ങളും ജന്തുക്കളും പക്ഷികളും പ്രാണികളും എല്ലാം വിവരണത്തിലും പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. അവയുടെ പെരുമാറ്റരീതികളും ചേഷ്ടകളും ആവശ്യമായിടത്ത് വിശദമായിത്തന്നെ വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്. പക്ഷികളെയും മൃഗങ്ങളെയും പരിചയപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്ന ജീവസ്സുറ്റ ഭാഷ വളരെ മനോഹരമായി അനുഭവപ്പെടും. പക്ഷികളുടെ ചിറകുകളിലെ വ‍ർണരാജിയും അവയുടെ ശബ്ദായമാനമായ പ്രകൃതവും ഒക്കെ ആകർഷകമായാണ് എഴുതിയിരിക്കുന്നത്. ജീവികളുടെ ശാസ്ത്രനാമവും സാധാരണ പേരും അതിന്റെ ഉപയോഗവും രേഖപ്പെടുത്താൻ അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ട്. ലേഖനത്തിൽ ഉടനീളം സസ്യങ്ങളും അവയുടെ ഉപയോഗവും ആണ് കൂടുതൽ പ്രാധാന്യം നേടിയിരിക്കുന്നത്. അതോടൊപ്പം ആന, മൂർഖൻ, കടുവ തുടങ്ങിയവയെപ്പറ്റി അൽപം വിശദമായിത്തന്നെ രസകരമായി എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. വനത്തിനുള്ളിലേക്ക് പ്രകൃതി പഠനയാത്രകളോ സർവ്വേകളോ ചിട്ടയായ രീതിയിൽ സങ്കൽപിക്കാനാവാത്ത അക്കാലത്തെ വിവരണം, ഒരു വനയാത്രയിൽ പങ്കെടുത്ത പ്രതീതി ജനിപ്പിക്കാൻ പര്യാപ്തമാണ്.

ഈ യാത്രാവിവരണത്തിൽ ആകെ മുപ്പതിൽപ്പരം പക്ഷികളെക്കുറിച്ചാണ് വിവരിക്കുന്നത്. കൺമുന്നിൽ വന്നവയിൽ ചിലതിനെക്കുറിച്ച് പറയാൻ മാത്രമേ അദ്ദേഹത്തിന് സാധിച്ചിട്ടുള്ളൂ. പൊതുവെ കാണാറുള്ള കുറേ പക്ഷികളെ അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടേ ഇല്ല എന്നു വേണം ഊഹിക്കാൻ. എന്നാൽ താൻ പരാമർശിച്ചവയുടെ തൂവലുകളുടെ വ‍ർണരാജിയും പറക്കൽ രീതികളും പെരുമാറ്റ രീതികളും ഒക്കെ സൂക്ഷ്മമായി എഴുതാൻ അദ്ദേഹത്തിനായിട്ടുണ്ട്. നൂറിൽപ്പരം വർഷങ്ങൾക്കപ്പുറത്തെ വിവരണമായതുകൊണ്ടു തന്നെ ചില പക്ഷികളുടെ സാധാരണ നാമത്തിൽ മാറ്റം വന്നിട്ടുണ്ട്. ശാസ്ത്രീയ നാമങ്ങളിൽ തിരുത്തലുകൾ വന്നിട്ടുണ്ട്. എങ്കിലും ആ വിവരണത്തിലുള്ള അതേ സാധാരണ പേരുകളും ശാസ്ത്രനാമങ്ങളുമാണ് ലേഖനത്തിൽ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്. അവയുടെ ഇന്നത്തെ സാധാരണനാമവും ശാസ്ത്രനാമവും അതോടൊപ്പം നൽകിയിട്ടുണ്ട്. Birds of Kerala- Status and Distribution ( C Sashikumar,Praveen J, Muhammed Jafer Palot, P O Nameer, 2011) എന്ന പുസ്തകത്തെ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തിയാണ് ഇത് ചെയ്തിരിക്കുന്നത്.

ഉത്തരമലബാറിലെ പാലക്കാട് വരെയുള്ള പ്രദേശങ്ങൾ മുഴുവൻ അന്നത്തെ മലബാ‍ർ ജില്ലയുടെ ഭാഗമായിരുന്നു. ഇന്നത്തെ കോഴിക്കോട് ജില്ലയിലെ എലത്തൂരിൽ നിന്നും പുറപ്പെട്ട് വയനാട് ജില്ലയിലെ മൈസൂർ അതിർത്തിവരെയുള്ള പാതകളും കാട്ടുപാതകളും ആണ് മോർഗൻ തന്റെ വനയാത്രക്കായി തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത്. എലത്തുരിലെ നദീമുഖത്തുനിന്നും ഒരു തോണിയിലാണ് അവ‍ർ ആ യാത്ര ആരംഭിക്കുന്നത്. അതിൽ രണ്ട് ജോലിക്കാരാണുണ്ടായിരുന്നത്. കായൽപ്പരപ്പുകളിലൂടെ അഗലപ്പുഴ കടന്ന് ഇരുപതോളം മൈലുകൾ സഞ്ചരിച്ച് രാത്രിയിൽ കുറ്റ്യാടിപ്പുഴയിലെത്തുന്ന ബോട്ട് ഉറങ്ങി എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ അവർ കുറ്റ്യാടിയിലെത്തുന്നു. മൂന്നു മൈലുകൾപ്പുറം വനം ആരംഭിക്കുന്നു.

  എലത്തൂരിൽ നിന്നും തെങ്ങിൻ തോപ്പുകൾക്കിടയിലുടെ, മാന്തോപ്പുകളും പൂത്തുലഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന കൊന്നമരങ്ങളും പൂമരുതുകളും നിറഞ്ഞ വർണ്ണാഭമായ തീരങ്ങളുടെ സമീപത്തുകൂടി കടന്നുപോകുമ്പോൾ അനുഗമിക്കാൻ ധാരാളം പറവകളും ഉണ്ടായിരുന്നു.കാഞ്ഞിരമരങ്ങളുടെ സുവർണ്ണ നിറത്തിലുള്ള വിഷക്കായകൾ ആർത്തിയോടെ തിന്നുന്ന വേഴാമ്പലുകളാണ്( Pied Hornbills- Hydrocissa coronata) പക്ഷികളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ആദ്യമായി ശ്രദ്ധയിൽപ്പെടുന്നത് . ധാരാളം നീർനായകളും ഞണ്ടുകളും നിറഞ്ഞ തീരങ്ങളിലൂടെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങിയപ്പോൾ നാലിനങ്ങളിൽപ്പെട്ട മീൻകൊത്തികളാണ് അവരുടെ മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത്. തോണിയുടെ ദർശനമാത്രയിൽ മരങ്ങളിൽ നിന്നും തീവ്രമായി ശബ്ദമുണ്ടാക്കി പറന്നകലുന്ന മീൻകൊത്തിയും (Stork-billed kingfisher- P.gurial) ആകാശത്ത് ചിറകടിച്ച് താഴേക്ക് കണ്ണുറപ്പിച്ച് നിന്നിടത്ത് തന്നെ നിൽക്കുന്ന പുള്ളിമീൻകൊത്തിയും(Pied Kingfisher- Ceryle rudis) ആണ് രണ്ടിനം. അവിടവിടെ പൊങ്ങിനിൽക്കുന്ന മണൽത്തിട്ടകളിൽ കൂടുനി‍ർമാണത്തിലേർപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന മീൻകൊത്തിചാത്തനും(H. Smyrnensis) കൊക്കിലൊരു കമ്പുമായി പറക്കുന്ന ചെറിയ പൊടിപ്പൊൻമാനും (Alcedo bengalensis) ഉം ആണ് മറ്റു രണ്ടിനങ്ങൾ. മണൽത്തിട്ടകളിലെ മാളങ്ങളിൽ തലപുറത്താക്കി ബഹളംകൂട്ടുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ജലപ്പരപ്പിനു മുകളിൽ പറന്ന് പ്രാണികളെ കൊക്കിലൊതുക്കി ആഹാരമെത്തിക്കുന്ന ചെന്തലയൻ വേലിത്തത്തകളും നാട്ടുവേലിത്തത്തകളും ( Merops swinhoii and M.viridi) അവിടെ ഉണ്ട്. പുഴയുടെ കീഴ്ഭാഗത്തെങ്ങോ ഉള്ള തങ്ങളുടെ ചേക്കേറൽ സ്ഥലത്തേക്ക് നിരനിരയായി പറക്കുന്ന കാലിമുണ്ടിക്കൂട്ടങ്ങൾ (Snowy Egrets-Bubulcus coromandus) ബോട്ടിനെ അതിവേഗം കടന്നുപോയി.

രാവിലെ കുറ്റ്യാടി നിന്നും കാട്ടിലേക്കുള്ള യാത്ര കുതിരപ്പുറത്തായിരുന്നു. അൽപസമയത്തിനകം കാട്ടിലേക്കു പ്രവേശിച്ചു. തിളങ്ങുന്ന ചിറകുകളോടുകൂടിയ നൂറുകണക്കിന് പക്ഷികൾ മരക്കൊമ്പുകളിൽ പറന്നുകളിക്കുന്നതും കലപിലകൂട്ടുന്നതും കണ്ടുകൊണ്ടാണ് യാത്ര മുന്നേറിയത്. മീനുകൾ തുളളിക്കളിക്കുന്ന മലഞ്ചോലയ്ക്കു കുറുകെ ഒരു മരപ്പാലം. അതു കടന്നുള്ള കയറ്റത്തിൽ ചോലയിലെ പാറയ്ക്കു മുകളിൽ നിന്ന് അകലെയുള്ള മറ്റൊരു പൂവനോട് ആക്രോശിക്കുന്ന പൂവനടങ്ങുന്ന കാട്ടുകോഴിക്കൂട്ടം. ഏലക്കാടുകൾക്കിടയിലൂടെയും ധാരാളം പക്ഷികൾ  നിറഞ്ഞ കാപ്പിത്തോട്ടങ്ങളുടെ ഓരം ചേർന്നും യാത്ര തുടർന്നു. ഒരിടത്ത് തൂവെള്ള നിറമാർന്ന നാകമോഹൻ (Paradise flycatcher- Tchitrea paradasi) ധൃതിയിൽ പ്രാണികളെ അകത്താക്കുന്നു. അതേസമയം ഗൗരവ പ്രകൃതിയാർന്ന തവിട്ടുനിറത്തിലുള്ള അതിന്റെ പെണ്ണ് മാതൃധ‍ർമ്മം പാലിക്കുന്നതിൽ ശ്രദ്ധാലുവായിരുന്നു. ദേശാടകരായതു കൊണ്ടുതന്നെ കുഞ്ഞ് പറക്കമുറ്റാറായാൽ ഇക്കൂട്ടരെല്ലാവരും ഇവിടം വിട്ടു മറ്റെങ്ങോ പോകുമെന്ന് മോർഗൻ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. സൂര്യപ്രകാശത്തിൽ വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്ന ഇരുണ്ട നീലലോഹിത നിറമുള്ള കൊക്കൻ തേൻകിളി ( Cynniris lotenia) ഒരു പൂവിന്നു മുന്നിൽ ഉറച്ച് നിന്നു തന്റെ ചിറകുകൾ മാത്രം ചലിപ്പിച്ച് അതിന്നുള്ളിൽ നിന്നും തേൻ നുകരുന്നു. അടുത്തുള്ള കാപ്പി പൂക്കളിൽ ഒരു മഞ്ഞത്തേൻകിളി (Cynniris zeylanica) തിരക്ക് കൂട്ടുന്നു. അതിന്റെ ചിറകുകൾ കരി‍ഞ്ചുവപ്പിലും മാറിടം സ്വർണ്ണം ചാലിച്ച മഞ്ഞനിറത്തിലും തല ലോഹിതവർണ്ണപച്ചയിലും തിളങ്ങിനിന്നപ്പോൾ അതിന്റെ കഴുത്ത് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പറ്റുന്നതിൽ ഏറ്റവും ഉജ്ജ്വലമായ നീലലോഹിതനിറത്തിലായിരുന്നു. പാറക്കെട്ടുകൾക്കിടയിലൂടെയുള്ള നീരൊഴുക്കിന്റെ കീഴ്ഭാഗത്ത് രണ്ട് ചൂളക്കാക്കകൾ ( Malabar blue thrush - Myiophonus horsefieldii) ആഹ്ളാദാതിരേകത്താൽ ചൂളം വിളിക്കുന്നു. പതഞ്ഞൊഴുകുന്ന ജലപ്രവാഹത്തിനു മുകളിൽ കുത്തനെയുള്ള പാറക്കൂട്ടത്തിൽ, വികൃതികളായ കുരങ്ങൻമാ‍ർക്കും പാമ്പുകൾക്കും കാണാനാവാത്തിടത്ത് മഴക്കാലം തുടങ്ങുമ്പോഴേക്കും തങ്ങളുടെ വരും തലമുറയ്ക്കു വേണ്ടി കൂടൊരുക്കുന്ന തിരക്കിലാവും അവർ.

ഏറെ ദൂരം താണ്ടിയതിനുശേഷം ഒരു ഉയർന്ന മലയിൽ എത്തിച്ചേർന്നു മോർഗനും കൂട്ടരും. വിദൂരതയിലുള്ള കടലിന്റെയും അതിലേക്ക് ചേരുന്ന പുഴകളുടെയും മനോഹരമായ ദൃശ്യം അവിടെ നിന്നും സാധ്യമായിരുന്നു. ഒപ്പം നാലുപാടും കടലുപോലെ കിടക്കുന്ന കാടിന്റെ ഹരിതാഭമായ കാഴ്ചയും ആരെയും അത്യന്തം ആകർഷിക്കുന്നതാണെന്ന് മോർഗൻ എഴുതുന്നു. അന്നത്തെ രാത്രി വാസം ആ മേലാപ്പിലെ 'കോറോത്ത്' ബംഗ്ളാവിലായിരുന്നു. അതിരാവിലെത്തന്നെ രണ്ടാം ദിവസത്തെ യാത്ര തുടങ്ങി. ഒഴിഞ്ഞകാപ്പിത്തോട്ടങ്ങളിലൂടെ അൽപം ഇറക്കമിറങ്ങി വയനാടൻ കാടുകളിലേക്കവർ പ്രവേശിച്ചു. ചിതലുകളെക്കുറിച്ചും ഉറുമ്പുകളെക്കുറിച്ചും ആനകളെക്കുറിച്ചും മുള്ളൻപന്നിയെക്കുറിച്ചുമെല്ലാം ഉൾക്കാഴ്ചയുള്ള പ്രകൃതിശാസ്ത്രജ്ഞനെപ്പോലെ വിശദമായി സംസാരിച്ചുകൊണ്ടാണ് മുന്നോട്ടുള്ള നടത്തം തുടരുന്നത്. ഒപ്പം സസ്യങ്ങളെ കുറച്ചുകൂടി വിശദമായി പരിചയപ്പെടുത്തുന്നുമുണ്ട്.

വൈവിധ്യമാർന്ന കുറിഞ്ഞിക്കൂട്ടങ്ങളും കൈതക്കാടുകളും നിറഞ്ഞിടത്തു നിന്നും ഒരു കാപ്പി തോട്ടത്തിലേക്ക് കടന്നപ്പോൾ കുറുകെ പറന്ന് സ്വാഗതമാശംസിച്ചത് ഒരു വേഴാമ്പലായിരുന്നു(Dichoceros cavatus). തുടർന്ന് വേഴാമ്പലിന്റെ പെരുമാറ്റം വിശദീകരിക്കാൻ മോർഗൻ ഒരു ഖണ്ഡിക തന്നെ മാറ്റിവെക്കുന്നുണ്ട്. അത് വേഴാമ്പലുകളുടെ പ്രജനനകാലമായിരുന്നതിനാൽ അവരുണ്ടാക്കുന്ന ശബ്ദവും ബഹളങ്ങളും സഹിക്കാവുന്നതിലധികമായിരുന്നു. പൊടുന്നനേ കേട്ട ആ തീവ്രമായ ശബ്ദം പ്രായമേറെച്ചെന്ന ഒരു ആൺപക്ഷി തൊട്ടപ്പുറത്തെ മരത്തിലിരുന്നുണ്ടാക്കുന്നതാണെന്ന് ആർക്കും സാധാരണ ഗതിയിൽ വിശ്വസിക്കാനാവില്ല. സമീപത്തുള്ള വൻമരത്തിലുള്ള പൊത്തിൽ പെൺപക്ഷി തന്റെ വലിയ വെള്ള മുട്ടകളിൽ അടയിരിക്കുന്നുണ്ട്. തന്റെ ഇണപ്പക്ഷിക്ക് തീറ്റ നൽകുന്നതിലുള്ള എന്തോ വൈഷമ്യമാണ് വന്യജീവികൾ പുറപ്പെടുവിക്കുന്നതിന് സമാനമായ ആ ഭീകര ശബ്ദത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം. തടിച്ചുരുണ്ട് സന്തോഷവതിയായി കാണപ്പെട്ട പെൺപക്ഷിയുടെ വായ്ക്കുള്ളിലേക്ക് ഓരോ പത്തുമിനുട്ടിലും മധുരമുള്ള ആലിൻ കായയോ മറ്റെന്തെങ്കിലും പഴങ്ങളോ എത്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. മുട്ടകൾക്കുമേൽ അടയിരിയ്ക്കുന്ന പെൺവേഴാമ്പലുകളെ കൂടിനുള്ളിലാക്കി, ആഹാരം കൈമാറാനുള്ള ഒരു ചെറിയ വിടവ് മാത്രം ബാക്കിവെച്ച് പൊത്തിന്റെ മുൻഭാഗം മുഴുവൻ മണ്ണുകൊണ്ടും വിസർജ്യവസ്തുക്കൾ കൊണ്ടും അടച്ച് സംരക്ഷിക്കുകയെന്ന ചുമതല ആൺപക്ഷികൾ ഭംഗിയായി നിറവേറ്റുന്നു. സ്വയമേറ്റെടുക്കുന്ന ഈ കഠിനാധാവാനത്തിനു പിന്നിൽ തീർച്ചയായും ചില കാരണങ്ങൾ ഉണ്ടാവണം; ഒരു പക്ഷെ ചുറ്റിത്തിരിയുന്ന തങ്ങളുടെ പെൺപക്ഷികൾ കൂടുകളിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി പാറികളിക്കുന്നത് നിയന്ത്രിക്കാനും തങ്ങളുടെ മുട്ടകൾ തണുത്തുറഞ്ഞ് നശിച്ചുപോവാതിരിക്കാനും ആയിരിക്കണം അത് എന്ന് അദ്ദേഹം കുറിക്കുന്നു.

അഞ്ചു ദിവസത്തെ തന്റെ യാത്രയ്ക്കിടയിൽ താൻ കണ്ട രണ്ടേ രണ്ടു ചിത്രശലഭങ്ങളെക്കുറിച്ചു മാത്രമേ മോർഗൻ വിവരിക്കുന്നുള്ളു, ഇവോഡിയ മരത്തിനു ചുറ്റും പാറി നടക്കുന്ന ചുട്ടിമയൂരി (Papilio paris)ശലഭങ്ങളും നൈർമ്മല്യത്തിന്റെ പ്രതീകമെന്ന് അദ്ദേഹം വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന വനദേവത ശലഭങ്ങളും( Hestia jasonia) ആണവ. 'മലബാർ മാനുവലി'ന്റെ രണ്ടാം വാലിയത്തിലെ ചിത്രശലഭങ്ങളുടെ പട്ടികയിൽ മലബാറിൽ കണ്ടുവരുന്ന 145 ഇനം ചിത്രശലഭങ്ങളുടെ പേരുകൾ പുസ്തകത്തിൽ നൽകിയിട്ടുണ്ട്.

ഏറെ നടന്നതിനു ശേഷം ഉയരം കുറഞ്ഞ ചോലക്കാടുകളിലെത്തിച്ചേരുന്ന സംഘത്തിനു മുന്നിൽ, ചെടികളിൽ നിന്നും ചെടികളിലേക്ക് പറക്കുന്ന അപൂർവ്വമായ ചിലുചിലുപ്പൻ പക്ഷികളുടെ ( Trochalopterum jerdoni) ചെറിയ കൂട്ടങ്ങൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. മുകൾ ഭാഗത്തുള്ള പാറക്കെട്ടുകളിൽ നീലപ്പാറക്കിളികളും (Blue Rock-Thrush- Petrocincla cyanea) വെള്ളക്കണ്ണിക്കുരുവികളും( Zosterops palpebrosus) കരിമ്പൻ കാട്ടുബുൾബുളും( Hypsipetes nilgiriensis) ഗൗളിക്കിളികളും ( Dendrophila frontalis) മറ്റ് പക്ഷികളും ചേർന്ന കൂട്ടങ്ങൾ ചുറ്റുപാടുള്ള ചെടികളുടെയും മരങ്ങളുടെയും ഇലകളിലും ശാഖകളിലും പൂക്കളിലും തത്തിക്കളിക്കുന്നു. സമീപത്ത് കാണുന്ന വൻമരത്തിന്റെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന ചില്ലയിലിരുന്ന് കുട്ടുറുവൻ ( common green megalaima) ഏകതാനസ്വരത്തിൽ തന്റെ കുട്ടുർ-കുട്ടുർ (“koturr,koturr”) എന്ന ശബ്ദം ആവർത്തിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. ആയിരക്കണക്കിന് ശരപ്പക്ഷികൾ(Swiftlets -Collocalia unicolor) ചുറ്റുമുള്ള പ്രാണികളെ ചാടി വീണ് ഉള്ളിലാക്കുന്നു. ശരപ്പക്ഷികളുടെ പ്രജനനത്തിന്റെ സമയമായിരുന്നു അത്. ആയിരക്കണക്കിനെണ്ണം വരുന്ന അവ രാത്രിയിൽ ചേക്കേറുന്നത് ബ്രഹ്മഗിരിയിലെ ഗുഹകളിലായിരിക്കണം . ധൃതിയിൽ ഒരു ചുണ്ടെലിയെത്തിന്നു കൊണ്ടിരുന്ന ഒരു വിറയൻ പുള്ള് ( Nilgiri Kestrel - Cerchneis tinunculus) ആളുകളെ കണ്ടപ്പോൾ ഇരയെ ഉപേക്ഷിച്ചു പറന്നുകളഞ്ഞു. ഇരുണ്ടുകൂടി വരുന്ന കാർമേഘക്കൂട്ടത്തെ പേടിച്ച് ധൃതിയിൽ താമസസ്ഥലത്തേക്ക് മടങ്ങിയ മോർഗനും സംഘവും രാത്രി വൈകി 'കോറോത്ത് ബംഗ്ളാവിൽ' തന്നെ തിരിച്ചെത്തി.

കാറ്റും കോളും ഇടിയും മിന്നലും പെരുമഴയും ചേർന്ന രാത്രി പുലർന്നപ്പോൾ തന്നെ പത്ത് മൈൽ അകലെയുള്ള മാനന്തവാടിയിലേക്കുള്ള യാത്ര അവർ ആരംഭിച്ചു. കാട്ടിലൂടെയും ജനവാസ കേന്ദ്രങ്ങളിലൂടെയും സസ്യങ്ങളെ പരിചയപ്പെട്ടുകൊണ്ട് മുന്നോട്ട് പോയി. മാനന്തവാടിയിലേക്കെത്തുന്നതോടെ എല്ലായിടവും അരിപ്പൂക്കാടുകൾ (Lantana) നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നുവെന്നും അതിനുള്ളിൽ താമസിച്ചാണ് പുലികൾ വീടുകളിലെ കന്നുകാലികളെയും നായ്ക്കളെയും കൊണ്ടു പോവുന്നതെന്നും അദ്ദേഹം നിരീക്ഷിക്കുന്നു. അധിനിവേശ സസ്യമായ അരിപ്പൂക്കൾ സൃഷ്ടിക്കുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ നൂറ്റിമുപ്പതോളം വർഷം മുന്നേ അതിന്റെ പാരമ്യത്തിലെത്തിയിരുന്നു എന്നത് കൗതുകമുണർത്തുന്നു.

ഒരു ചെറിയ കുന്നിനു മുകളിലുള്ള മാനന്തവാടിയിലെ ഫോറസ്റ്റ് ഓഫീസിൽ നിന്നും പ്രഭാതഭക്ഷണം കഴിച്ച് 'കുതിരക്കോട്ട' വനത്തിന്റെ മുഖ്യ ഓഫീസായ ബേഗൂരിലേക്ക് കുതിരകളുടെ മുകളിലുള്ള അവരുടെ സഞ്ചാരം ആരംഭിച്ചു. 'ഇമ്പീരിയൽ ഫോറസ്റ്റ് റിസ‍ർവ്വ്' എന്ന ബോർഡും കടന്ന് ബേഗൂരെത്തി. കാട്ടിക്കുളത്തു(Karticollam) നിന്നും മൈസൂർ റോഡിലൂടെ യാത്ര തുടർന്ന് ബാവലി ( (Bhavully) പാലത്തിലെത്തിയാണ് അവ‍ർ കുതിരപ്പുറത്തുനിന്നുമിറങ്ങിയത്. സസ്യങ്ങളുടെ വിവരണത്തോടൊപ്പം ആന ക്യാമ്പ് സന്ദർശിച്ചതും തുടർന്ന് അടുത്തുള്ള ജലാശയങ്ങളിൽ തദ്ദേശീയരോടൊപ്പം മീൻ പിടുത്തം നടത്തിയതും വിശദമായിത്തന്നെ വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവിടത്തെ അന്നത്തെ താമസത്തിനുശേഷം അതിരാവിലെ വനവാസികളായ കുറുമ്പ വിഭാഗത്തിൽപ്പെട്ട രണ്ടു പേരോടൊപ്പം കുടക് അതിർത്തിയിലെ 'ശൂലബല്ല' (Soola Bulla Forest) വനത്തേയാണ് അവർ ലക്ഷ്യമാക്കിയത്. കാട്ടിനുള്ളിലെ തടി ഡിപ്പോയുടെ പരിശോധനയും കടുവയുടെയും ആനകളുടെയും പന്നികളുടെയും കാൽപ്പാടുകൾ കണ്ട് അവയെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണവും എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് വൈകുന്നേരം ബാവലിയിലേക്ക് തന്നെ അവർ മടങ്ങി.

  മടക്കയാത്രയിൽ മരങ്ങളെ വിവരിക്കുന്നതിനിടയിൽ ധാരാളം പക്ഷികളേയും അവർ കണ്ടുമുട്ടുന്നു. ആ വനഭൂമിക പക്ഷിക്കൂട്ടങ്ങളാൽ സമ്പന്നമായിരുന്നു. അവർ സഞ്ചരിക്കുന്ന പാതയ്ക്ക് കുറുകെ ഒരു കറുത്ത പക്ഷി പറന്നു. പാട്ടിനുവേണ്ടി മുഹമ്മദീയർ മെരുക്കി വളർത്തുന്ന ഭീമരാജ ( Bhimraj- Edolius paradiseus)നായിരുന്നു അത്. അനുകരണകലയിൽ അദ്വിതീയനായ ഈ പക്ഷി, പൂച്ചയുടെ ശബ്ദവും കുട്ടിയുടെ കരച്ചിലും കോഴികളുടെ ശബ്ദവും ഒക്കെ അൽഭുതകരമായി അനുകരിക്കും. റാക്കറ്റുകളുടെ ആകൃതിയിൽ ചുരുണ്ട രണ്ടു നീണ്ട വാലുകളുള്ളതു കൊണ്ടു തന്നെ ഇതിന്റെ ഇംഗ്ലീഷിലുള്ള സാധാരണ പേര് 'റാക്കറ്റ് ടെയിൽഡ് ‍ഡ്രോൻഗോ ഷ്റൈക്ക്' എന്നായതത്രെ.

ആ സായന്തനത്തിൽ അതീവ സുന്ദരനായ ഒരു ആൺ തീക്കാക്ക(Harpactes fasciatus) അപ്പുറത്തൊരു മരക്കമ്പിലിരിക്കുന്നു. അതിവിദഗ്ധമായി വരഞ്ഞെടുത്ത ആകർഷകമായ കറുത്തചിറകുകൾ പാടലവർണ്ണവും ഇളം ചുവപ്പു നിറവും കൂടിച്ചേർന്ന അതിന്റെ മാറിടത്തിൽ നിന്നും കൃത്യമായി വേറിട്ട് എടുത്തുകാട്ടപ്പെടുന്നുണ്ട്. പാതയ്ക്ക് കുറുകേ ഒരു കൊള്ളിമീൻ കണക്കേ പറക്കുന്ന ഓമന പ്രാവിന്റെ(Chalcophaps indica) ചിറകുകളിലെ ലോഹതുല്യമായ പച്ചനിറം സൂര്യപ്രകാശത്തിൽ  മരതകരത്നസമാനം തിളങ്ങുന്നു. തൊട്ടു മുന്നിലുള്ള ഒരു ചെറുമരത്തിൽ ഒരു കൂട്ടം തീക്കുരുവികൾ( Flame Birds- Pericrocotus flameus) – കുങ്കുമനിറത്തിലും കറുത്ത നിറത്തിലും ഉള്ള ആൺപക്ഷികളും സ്വർണ്ണ നിറത്തിലും ചാരനിറത്തിലും ഉള്ള പെൺപക്ഷികളും കലപിലകൂട്ടുന്നു. സ്വർണ്ണനിറത്തിലും കറുപ്പ് നിറത്തിലുമുള്ള മിന്നിത്തിളങ്ങുന്ന ശരീരമുള്ള മഞ്ഞക്കിളികൾ (Oriolus kundoo), അതിസുന്ദരമായ കടുംനീലനിറം ചാലിച്ചെഴുതിയ പുറം ഭാഗവും കടുംകറുപ്പു നിറമാ‍ർന്ന ബാക്കി ഭാഗങ്ങളുമുള്ള ലളിത (Fairy- Blue Bird- Irena puella) എന്നിവയും പരിസരത്ത് സന്നിഹിതരായി. ഹോഡ്ജ്സൺസ് മരംകൊത്തി (Picus hodgsoni) പരിസരത്തുള്ള ജീർണ്ണിക്കാൻ തുടങ്ങിയ മരത്തിനു മേൽ കൊത്തിയുണ്ടാക്കുന്ന ശബ്ദം കാടു മുഴുവൻ മുഴങ്ങി. കാഴ്ചക്കാരുടെ ദിങ്മാത്രദർശനത്തിൽ അത് മരത്തിനു മറുവശത്തേക്ക് വഴുതി മാറി. വനാന്തരത്തിൽ നിന്നുമുള്ള മടക്കയാത്ര ബാവലി പാലത്തിനടുത്തെത്തി. പാലത്തിനടിയിൽ ഒട്ടനവധി തേനീച്ച കൂട്ടങ്ങൾ സ്ഥിരം താവളമാക്കി മാറ്റിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. പാലത്തിന് സമീപമുണ്ടായിരുന്ന ഒരു വില്ലോ മരത്തിൽ അമ്പത്- അറുപത് ആനറാഞ്ചി പക്ഷികളും (Dicrurus macrocercus) ചെന്തലയൻ വേലിത്തത്തകളും (Merops viridis) തേനീച്ചക്കൂടുകൾക്കഭിമുഖമായി ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു . അവ ഓരോന്നായി പാലത്തിന്റെ ആർച്ചിനിടയിലൂടെ പറന്ന് വന്ന് ഈച്ചകളെയും കൊത്തി തൊട്ടടുത്ത കാട്ടിലേക്ക് മറഞ്ഞ് തങ്ങളുടെ ആഹാരം ആസ്വദിച്ചു ഉള്ളിലാക്കുന്നത് അവർ ഏറെ സമയം നോക്കിനിന്നു. എത്രമാത്രം ഈച്ചകളെയാണ് ഇവർ ചുരുങ്ങിയ സമയം കൊണ്ട് ഉള്ളിലാക്കിയിട്ടുണ്ടാവുക.

സൂര്യാസ്തമയത്തിനു മുന്നെ അൽപം അകലെയായി ഒരു എബണി മരത്തിൽ മേനിപ്രാവ് ¹(Green Imperial Pigeon -Carpophaga insignis) തന്റെ മൃദുവായയ തൂവലുകൾ കൊത്തി ഒതുക്കുന്നു. മരപ്രാവുകൾ (wood pigeon) അരുവിയിലൂടെ താഴെക്ക് തെന്നിപ്പറക്കുമ്പോൾ പിന്നിലുള്ള വനാന്തരത്തിൽ ഒരു കാട്ടുമൂങ്ങയുടെ ( Great Eagle Owl - Bubo nipalensis) മൂളൽ പ്രതിദ്ധ്വനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

പുസ്തകത്തിൽ തനിക്ക് അനുവദിച്ചിട്ടുള്ള സ്ഥലത്തിന്റെ പരിമിതിക്കിടയിൽ എങ്ങിനെയാണ് ഈ വനത്തിൽ പറന്നുകളിക്കുന്ന നൂറുകണക്കിന് പക്ഷികളെ താൻ വിവരിക്കുക എന്ന് ചോദിച്ചുകൊണ്ടാണ് റോഡ് മോർഗൻ തന്റെ പക്ഷികളെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണം അവസാനിപ്പിക്കുന്നത്. അദ്ദേഹം സ്വയം സമാധാനിക്കുന്നത് പുസ്തകത്തിന്റെ അവസാനം പക്ഷികളുടെ വരണ്ട പട്ടിക നൽകാമെന്ന് പറഞ്ഞാണ്.

അന്നത്തെ മലബാർ ജില്ല പക്ഷി വൈവിധ്യത്താൽ സമ്പന്നമാണെന്ന് അദ്ദേഹം പറയുന്നുണ്ട്. ടി.സി ജർഡണിന്റെ 'ഇന്ത്യയിലെ പക്ഷികൾ' എന്ന പുസ്തകത്തെ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തി മലബാർ മാനുവലിന്റെ രണ്ടാം വോളിയത്തിലുള്ള അപ്പൻഡിക്സ് നാലിൽ മലബാറിലെ 420 പക്ഷികളുടെ പട്ടിക അദ്ദേഹം നൽകിയിട്ടുണ്ട്. എങ്കിലും ഈ യാത്രാവിവരണത്തിലൂടെ മോർഗന്റെ സൂക്ഷ്മനിരീക്ഷണ പാടവവും ജീവജാലങ്ങളുടെ കാര്യത്തിലുള്ള താൽപര്യവും വ്യക്തമാവുന്നു. 'മലബാർ മാനുവൽ' എന്ന പുസ്തകത്തിന്റെ മികവിന് യോജിച്ച വിവരണമാണ് ഇതെന്നു പറയാം. കിളികളെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരാൾക്ക് ഒരു ദീർഘമായ വനയാത്ര നടത്തിയ പ്രതീതി ഉണ്ടാക്കാൻ പര്യാപ്തമാണ് 'മലബാ‍ർ മാനുവലി'ലെ  പക്ഷികളെക്കുരിച്ചുള്ള വിവരണങ്ങൾ. 

ഇവിടെ സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന പക്ഷികളുടെ പേരും ഇന്നത്തെ ശാസ്ത്രനാമവും 

1.പാണ്ടൻ വേഴാമ്പൽ- Malabar Pied Hornbill (Anthracoceros coronatus)
2.കാക്കമീൻകൊത്തി- Stork-billed Kingfisher (Pelargopsis capensis)
3.പുള്ളിമീൻ കൊത്തി- Lesser Pied Kingfisher (Ceryle rudis)
4.മീൻകൊത്തിചാത്തൻ- White breasted Kingfisher (Halcyon smyrnensis)
5.പൊടിപ്പൊൻമാൻ Blue-eared Kingfisher (Alcedo meninting )
6.ചെന്തലയൻ വേലിത്തത്ത Chestnut-headed Bee-eater (Merops leschenaulti)
7.നാട്ടുവേലിത്തത്ത
8.കാലിമുണ്ടി- Cattle Egret (Bubulcus coromandus)
9.കാട്ടുകോഴി- Grey Junglefowl( Gallus sonneratii)
10.നാകമോഹൻ – Asian Paradise-Flycatcher (Terpsiphone paradisi)
11.കൊക്കൻ തേൻകിളി- Loten’s Sunbird ( Cinnyris lotenius)
12.മഞ്ഞത്തേൻകിളി - Purple-rumped Sunbird ( Leptocoma zeylanica)
13.ചൂളക്കാക്ക- Malabar Whistiling-Thrush ( Myiphonus horsefieldii)
14.മലമുഴക്കി വേഴാമ്പൽ – Great Pied Hornbill (Buceros bicornis)
15.തെക്കൻ ചിലുചിലപ്പൻ – Blanford’s Laughing thrush ( Trochalopteron jerdoni) പക്ഷെ അവ പതുങ്ങൻ ചിലുചിലുപ്പനാവാനാണ് സാധ്യത. Wayanad Laughingthrush (Dryonastes delesserti)
16.നീലപ്പാറക്കിളി- Blue Rock-Thrush (Monticola solitarius)
17.വെള്ളക്കണ്ണിക്കുരുവി- Oriental White-eye (Zosterops palpebrosus)
18.കരിമ്പൻ കാട്ടുബുൾബുൾ – Square-tailed Black Bulbul (Hypsipetes ganeesa)
19.ഗൗളിക്കിളി -  Velvet-fronted Nuthatch (Sitta frontalis)
20.ചിന്നക്കുട്ടുറുവൻ- White Cheeked Barbet ( Megalaima viridis)
21.ചിത്രകൂടൻ ശരപ്പക്ഷി - Indian Edible-nest Swiftlet (Collocalia unicolor)
22.വിറയൻ പുള്ള് - Common Kestral ( Falco tinnunculus)
23.കാടുമുഴക്കി- Greater Racket-tailed Drongo (Dicrurus paradiseus)
24.തീകാക്ക- Malabar Trogon (Harpactes fasciatus)
25.ഓമനപ്രാവ് - Emerald Dove (Chalcopahps indica)
26.തീക്കുരുവികൾ – Scarlet Minivet (Pericrocotus Flammeus)
27.മഞ്ഞക്കിളി - Eurasian Golden Oriole (Oriolus oriolus)
28.ലളിത – Asian Fairy- Blue Bird ( Irena puella)
29.Picus hodgsoni
30.ആനറാഞ്ചി - Black Drongo ( Dicrurus macrocercus)
31.ചെന്തലയൻ വേലിത്തത്ത – Chestnut-headed bee-eater (Merops viridis)
32.മേനിപ്രാവ് - Green Imperial Pigeon ( Ducula arenea)
33.അമ്പലപ്രാവ് - Blue Rock Pigeon (Columba livia)
34. കാട്ടുമൂങ്ങ – Forest Eagle-Owl ( Bubo nipalenis)

---

മലബാർ നാച്യുറൽ ഹിസ്റ്ററിയുടെ മലബാർ ട്രോഗൺ vol 18-1 JAN-MARCH 2020 ലക്കത്തിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ലേഖനം. ആ ലേഖനത്തിന് ഇവിടെ ക്ലിക് ചെയ്യുക.

---